Herengracht 412
columnr nr. 310 dd. 27 februari 2014
Het middelste pand is nr 412, links daarvan 410
In de Schagense boekhandel werd het nieuwe exemplaar aangetroffen van alle grachtenpanden in de Amsterdamse grachtengordel. Tijdens het tweede jaar van de kunstgeschiedenis studie voor de propedeuse lag het accent op de architectuur. Dat hield onder meer in dat je een essay diende te schrijven met als onderwerp een beeldbepalend gebouw om daarop alle verworven kennis los te laten. Sommige collega's kozen het bekende pand Felix Meritis, anderen een grachtenpand. Je kon kiezen uit een aantal panden, die door de docent waren opgegeven. Voorkeur ging uit naar een pand aan de Herengracht in de buurt van de gouden bocht waar in de gouden eeuw Berckheide zijn beroemde schilderij maakte, dat weer terug is in het Rijksmuseum. Een andere collega had ook al een grachtenpand uitgekozen en beide gingen op stap om de eerste fysieke kennismaking te doen. Van de overzijde van de gracht werden er eindeloos veel foto's gemaakt, die mogelijk voor het essay gebruikt konden worden. Ook mocht binnen worden gekeken en het pand was in gebruik door een ICT bedrijf Lost Boys. In een centrale ruimte stond een raceauto destijds van Jos Verstappen. Dat hoorde bij het imago van deze snelle jongens, die hun geld met de snelle media verdienen. Men was dat wel gewend daar dat studenten kwamen kijken. Ook de toegang naar het prachtige koetshuis werd niet onthouden en zo kon uitgebreid het pand worden bestudeerd. De docent had ook gevraagd de maten van het pand te vermelden. Via de technische man van het pand werden de maten nauwkeurig gefaxt zodat heel nauwkeurig de maten in het dossier kwamen. Achteraf werd dit later aan de docent gemeld, dat deze van de technische staf van het pand waren doorgegeven. Al eerder werden in deze columns gewag gemaakt van de uitgebreide cartografische afdeling van de VU bibliotheek. Vanuit die afdeling werd een weergave van de plattegrond uit 1876 verworven en bij de bijlagen van het essay gevoegd. Architect van het pand was Philip Vingboons. De bouw startte aan het einde van 1664 en werd in 1667 voltooid. Naar hedendaagse begrippen een lange bouwperiode, maar in vergelijking met de Middeleeuwse kathedralenbouw over een periode van een eeuw, dus betrekkelijk kort. In het pand huisden veel bankiers In 1937/1938 zat er een bedrijf in dat onder de naam Cementijzerwaren Wittenberg opereerde. Het pand is aan de straatzijde 14.8 meter breed . De goothoogte ligt op 15.40 meter en het ins 28.35 meter diep. Alle bouwkundige omschrijvingen uit het essay laten we voor wat die destijds waard waren om een goed cijfer te halen, maar interessant is wel om te weten dat de raampartijen uit 16 vlakken bestaan, iedere keer vier bij vier. Door de symmetrie kreeg dit pand zijn fraaie architectonische uitstraling. De panden van de grachtengordel behoorden bij de happy few van de gouden eeuw. Men wilde laten zien dat het familiefortuin goed was besteed. In de industriële 19e eeuw vertrok de upper ten naar de buitenplaatsen van 't Gooi en Kennemerland, waar zij de fraaie buitenplaatsen stichtten. Hierbij enige indrukken van het pand. De foto's zijn door de schrijver gemaakt. Geniet, wees actief en creatief en wees een aangenaam medemens voor allen met je dagelijks en veel te maken hebt. Ondanks de moeilijke economische tijd is ons land vooraanstaand als het gaat om Winterspelen in Sotsji,, wereldkampioenschappen in Brazilië en ook al toonaangevend op het gebied van grond-weg en waterbouw.
Kunstboeken over veel onderwerpen, lezingen, essays, rondleidingen, adviezen etc. j.j.jong@quicknet.nl
drs jjj, artes admirans
Eerlijkheidshalve dient hier te worden vermeld, dat de tekening van dit fraaie grachtenpand werd gemaakt door mijn echtgenote Corry Jong-Meijer
Dit is het koetshuis in de tuin, dat door een archeologische afdeling van de stad Amsterdam werd gebruikt als kantoorruimte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten