Erna van Mondfrans, schilder van het realisme

Vrouw met grote passie voor de schilderkunst

column nr 278

Door mijn studie kunstgeschiedenis raakte ik verzeild in een van oorsprong oud vissersdorp aan de Westfriesedijk in Kolhorn Buiten de prachtige ligging aan de voormalige Zuiderzeedijk in de tijd dat de Wieringermeer nog niet bestond, kent het dorp tal van bezienswaardigheden en de voormalige gemeente Niedorp heeft wel geprobeerd daar een toeristische push aan te geven, maar het ontbreekt het dorp op dat gebied aan een bepaalde vorm van professionalisme om het dorp te laten doorbreken en het een image te geven als toeristische trekpleeisters aan de andere kant van de provincie met dorpen als Callantsoog, Egmond, Wijk aan Zee, of in Friesland Hindeloopen, Makkum etc.
Het dorp kent wel een bepaalde bekendheid door de drie nachtmarkten, maar dan houdt het ook op. Wel zijn er nog enige rondleiders, die al het fraais van het dorp laten zien en dat zijn dan de straatjes met de oude dijkwoningen, de Laurenskerk en de twee kleine musea de Turfschuur en OpZeeland.
Vreemd is het dat de rondleiders laten kiezen tussen de Laurenskerk en de beide musea.
Dat heeft te maken dat achter al deze bezienswaardigheden diverse groepen zitten, die ieder voor zich hun toko willen behartigen en derhalve niet met elkaar werken, maar ieder voor zich de toerist binnen de accommodatie te halen en dat is spijtig. Wel enige mensen zijn aan het proberen om daar initiatieven wat te stroomlijnen, maar dat is een uiterst moeilijk en delicate aangelegenheid.
Mijn persoonlijke bemoeienis met Kolhorn stamt uit 2005 na het behalen van mijn bachelor, dat het bestuur van de beide musea op het idee bracht om een kunsthistoricus binnen te halen om de beeldende kunst van OpZeeland meer body te geven. Dat doe ik met veel plezier en met name de exposities van Dirk Breed, Jan Pieter Pool en van een aantal naïeve schilders trok veel belangstelling. Ook Erna van Mondfrans, die in Kolhorn haar atelier heeft, exposeerde in OpZeeland.
Het accent van de expositie lag op regionaal niveau en veel van haar werken hadden \Kolhorn of de regio tot onderwerp
jl.. zaterdag 16 november waren enige bestuursleden van het museum OpZeeland bij haar thuis uitgenodigd om haar nalatenschap aan ons museum in ontvangst te nemen. Deze donatie bestond uit zeven pastels in lijst met als onderwerp 'De Buurt" een straat in \Kolhorn, drie pentekeningen van geknotte wilgen en een olieverfschilderij met een afmeting van 90 x 90, met als onderwerp  "De groeten uit Kolhorn".
Dat was heel bijzonder.  Erna werd in 1941 in \Hilversum geborenen volgde een opleiding in grafische vakken aan de Rietveldacademie te Amsterdam. Later raakte ze verliefd op het West-Friese platteland en streek neer in Kolhorn. Zij heeft enkele keren geëxposeerd in  Galerie Waterloo te Winkel.
Daar waar ik sprak over de slechte cohesie tussen alle groepen die \Kolhorn willen promoten, is daar ook nog verspilling van energie als Wim van Schaik zijn schilderijencollectie van onder meer Dirk Breed wil onderbrengen in het voormalige Joods werkdorp te Slootdorp. Een fraai pand met grote historische waarde als het gaat om de joodse geschiedenis, maar de excentrische ligging van het pand aan de rand van de Wieringermeer is het meest grote nadeel om daar een succesvol Dirk Breed museum te stichten,
Geniet, leef, wees actief, wandel, fiets en wees een prettig medemens
Kunstboeken, lezingen, rondleidingen, essays etc.j.j.jong @quicknet.nl